Η κλασικιστική σύλληψη της παράστασης ενός θαλάσσιου θιάσου του Ποσειδώνα πάνω σε τέθριππο, σε συνδυασμό με την "μπαρόκ" απόδοση της έντασης των σωμάτων και της ρωμαλέας κίνησης των ιππόκαμπων, των Νηρηίδων και των Τριτώνων, συνθέτουν το περίφημο σύνολο του ασπρόμαυρου μωσαϊκού δαπέδου οικίας από την Όστια της Ιταλίας (1ος-2ος αιώνας μ.Χ.).

Τα 2000 περίπου ψηφιδωτά δάπεδα των ρωμαϊκών επαρχιών της βόρειας Αφρικής και τα 3500 τ.μ. των πολύχρωμων ψηφιδωτών δαπέδων μιας έπαυλης στην Piazza Armerina της Σικελίας, συνεχίζουν την ελληνιστική παράδοση κι αποτελούν αναμφισβήτητα δύο από τα εντυπωσιακότερα σύνολα της αρχαιότητας.