Από το 1908 λειτουργούσε στο Βόλο "Ανώτερον Δημοτικόν Παρθεναγωγείον" με διευθυντή τον Αλέξανδρο Δελμούζο,

εισηγητή νέων μεθόδων στην εκπαιδευτική διαδικασία: αρχές του σχολείου εργασίας, χρήση δημοτικής γλώσσας στη διδασκαλία, μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας από μετάφραση.
Το σχολείο ενόχλησε την τοπική κοινωνία του Βόλου και με την υποκίνηση αντιδραστικών στο νέο πνεύμα στοιχείων έκλεισε το 1911, ενώ η όλη υπόθεση με την κατηγορία του αθεϊσμού παραπέμφθηκε σε δίκη στο Ναύπλιο το 1914, όπου οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.

Οι απόψεις του Εκπαιδευτικού Ομίλου εκφράστηκαν σε κάποιο βαθμό στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που έκαναν οι κυβερνήσεις των Φιλελευθέρων και ειδικά στη δεύτερη φάση, το 1917, όταν οι πρωτεργάτες του Αλέξανδρος Δελμούζος, Δημήτρης Γληνός, Μανόλης Τριανταφυλλίδης συνεργάστηκαν στο Υπουργείο Παιδείας με τη βενιζελική κυβέρνηση.