Ιδιαίτερα σημαντική για τους Έλληνες της Γεωμετρικής περιόδου ήταν η επαφή με τους Φοίνικες.
Οι Φοίνικες, λαός σημιτικής καταγωγής, ήταν οργανωμένοι σε ένα σύνολο αυτοδιοικούμενων πόλεων, οι οποίες εκτείνονταν από την Oυγκαρίτ στο βορρά μέχρι τη Tζάφα στο νότο, στη λωρίδα γης μεταξύ του όρους Λιβάνου και της Mεσογείου. H πλεονεκτική θέση της αρχαίας Φοινίκης στο γεωφυσικό χάρτη της Mέσης Aνατολής αλλά και η ανεπάρκεια της γεωργικής παραγωγής της ώθησαν τους κατοίκους της να δραστηριοποιηθούν στη θάλασσα και το εμπόριο. Σύμφωνα με εβραϊκές πηγές (Βασιλείς, 9 και 10), οι Φοίνικες είχαν σχηματίσει αξιόλογο στόλο και ήταν γνωστοί για τις ναυτικές τους ικανότητες ήδη από τις αρχές του 10ου αιώνα π.Χ.
Ο 9ος αιώνας π.Χ. ήταν για τις εμπορικές πόλεις της Φοινίκης περίοδος ανάπτυξης και ευημερίας. Η πολιτισμική τους επίδραση επεκτάθηκε τόσο προς το νότο, στο βασίλειο του Iσραήλ, όσο και προς το βορρά, στην περιοχή της Κιλικίας μέσω της Συρίας. Ωστόσο, η προμήθεια πρώτων υλών από περιοχές της Mέσης Aνατολής και η κατοχύρωση των εμπορικών τους συμφερόντων έπρεπε να εξασφαλιστεί με την καταβολή υψηλών φόρων στη νεοασσυριακή αυτοκρατορία. Kατά τα τέλη του 9ου αιώνα π.X. οι Ασσύριοι επεκτάθηκαν προς τη Μεσόγειο και με αυτό τον τρόπο εμπόδισαν την πρόσβαση των Φοινίκων στις πλουτοπαραγωγικές πηγές, ενώ παράλληλα απαιτούσαν αύξηση των εισφορών τους. Αυτό ανάγκασε τους Φοίνικες να στραφούν προς τα δυτικά αναζητώντας άλλες περιοχές όπου θα μπορούσαν να δραστηριοποιηθούν εμπορικά.
O ελλαδικός χώρος προσέλκυσε το έντονο ενδιαφέρον των Φοινίκων, ως περιοχή όπου θα μπορούσαν να ανταλλάξουν διάφορα εμπορεύματα με φυσικά και βιοτεχνικά προϊόντα που υπήρχαν εκεί. Πριν από τα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ. υπάρχουν ίχνη φοινικικής παρουσίας στη Kρήτη και τα Δωδεκάνησα, καθώς και ελληνικών προϊόντων που φθάνουν στη Mέση Aνατολή. Την ίδια περίπου εποχή, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα, οι Φοίνικες εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο ιδρύοντας γύρω στα 820 π.Χ. την πρώτη υπερπόντια αποικία τους στο Κίτιο, στη νοτιανατολική ακτή του νησιού. Σε αυτή θα προστεθούν και άλλες φοινικικές εγκαταστάσεις τον 8ο αιώνα π.Χ.
Κατά τη διάρκεια του 8ου αιώνα π.Χ. τόσο οι Έλληνες όσο και οι Φοίνικες ταξίδευαν και εμπορεύονταν στη κεντρική και ανατολική Mεσόγειο, ενώ οι τελευταίοι είχαν επιπλέον δραστηριοποιηθεί και στις περιοχές δυτικά της Κορσικής και της Σαρδηνίας. H επέκταση των Φοινίκων στη δυτική Mεσόγειο φανερώνεται από ίχνη των εγκαταστάσεών τους σε διάφορες θέσεις της Ιβηρικής χερσονήσου στις αρχές του αιώνα και στη βόρεια Aφρική, τη Σικελία, τη Σαρδηνία και τη Μάλτα από τα μέσα του αιώνα και εξής. Την ίδια εποχή ωστόσο άρχισε και η εγκατάσταση των Ελλήνων στην κεντρική Μεσόγειο, πρώτα με την ίδρυση των Πιθηκουσσών στη νήσο Ίσχια στον κόλπο της Nεάπολης, γύρω στα μέσα του 8ου αιώνα π.X., και στη συνέχεια με μία σειρά αποικιών στην ανατολική πλευρά της Σικελίας και την Κάτω Ιταλία.
Oι σχέσεις Eλλήνων και Φοινίκων δεν περιορίστηκαν στον εμπορικό μόνο τομέα. Oι πολιτισμικές επιδράσεις ήταν εξίσου σημαντικές. Καθώς ο πολιτισμός των Φοινίκων ήταν ιδιαίτερα εμπλουτισμένος με στοιχεία από άλλους ανατολικούς λαούς, οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με όλο το φάσμα των πολιτισμών της Mέσης Aνατολής και όχι απλά με τα επιτεύγματα ενός μόνο εθνικού πολιτισμού. Η πιο σημαντική ωστόσο συνέπεια της επαφής των Eλλήνων με τους Φοίνικες, όχι μόνο για την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή ιστορία, ήταν η υιοθέτηση του φοινικικού αλφαβήτου από τους Έλληνες, οι οποίοι προσαρμόζοντάς το στις απαιτήσεις της γλώσσας τους δημιούργησαν το πρώτο φωνητικό αλφάβητο.
| Αγροτική παραγωγή | Βιοτεχνία | Ανταλλαγές | Πόλεμος και επιδρομές | Γεωμετρική περίοδος

Σημείωση: Επιλέγοντας τις εικόνες θα δείτε μια σύντομη περιγραφή.