Ο Λυσίας ήταν γιος του Κέφαλου, ευκατάστατου Έλληνα από τις Συρακούσες, ο οποίος μετοίκησε στην Αττική ύστερα από πρόσκληση του Περικλή, γύρω στο 450 π.Χ. Λίγο αργότερα πρέπει να γεννήθηκε ο Λυσίας. Αν και μέτοικοι, ο Κέφαλος και η οικογένειά του γρήγορα κέρδισαν μια σημαντική θέση στην κοινωνία της Αθήνας και δεν είναι τυχαίο ότι ο Πλάτωνας τοποθετεί το διάλογο Πολιτεία στο σπίτι του Κέφαλου, ενώ τον ίδιο και τους γιους του τους παρουσιάζει ως πρόσωπα του διαλόγου.
Ο Λυσίας και ο αδελφός του πήγαν στους Θούριους, καινούρια αποικία των Αθηναίων, ως μέλη μιας ομάδας εκλεκτών Αθηναίων, μεταξύ των οποίων ήταν ο Ηρόδοτος και ο Πρωταγόρας. Εκεί έμεινε 20 χρόνια και εξαναγκάστηκε να φύγει μαζί με άλλους Αθηναίους μετά τη σικελική καταστροφή. Επιστρέφοντας στην Αθήνα και παρά τις πολιτικές καταστάσεις ο Λυσίας και τα αδέλφια του εξακολουθούσαν να προκόβουν οικονομικά, διαχειριζόμενοι εργαστήριο ασπίδων. Η ανάληψη της εξουσίας από τους Τριάκοντα οδήγησε το μεν αδελφό του Λυσία στο θάνατο, τον ίδιο δε σε απόδραση στα Μέγαρα, όπου με χρήματα και ικανό αριθμό ασπίδων βοήθησε το Θρασύβουλο και τους εξόριστους Αθηναίους στον αγώνα τους για την επαναφορά της δημοκρατίας στην Αθήνα. Παρά την εισήγηση του Θρασύβουλου να του δοθεί τιμής ένεκεν το δικαίωμα του αθηναίου πολίτη, η αίτηση απορρίφθηκε και ο Λυσίας έμεινε ως το θάνατό του, το 380 π.Χ., ισοτελής. |
 |
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του Λυσία έπαιξε η δίκη κατά του Ερατοσθένη, ενός από τους Τριάκοντα. Με τον κατηγορητήριο λόγο του, Κατά Ερατοσθένους, καθιερώθηκε ως λογογράφος, ο δε συγκεκριμένος λόγος θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της ρητορικής τέχνης. Μας έχουν παραδοθεί 35 λόγοι, ακέραιοι ή μέρη τους. Από αυτούς οι 30 είναι δικανικοί που γράφτηκαν για πελάτες, με εξαίρεση αυτόν κατά του Ερατοσθένη. Επειδή στους λόγους που έχουν ως θέμα σχέσεις ιδιωτών μεταξύ τους αναφέρονται λεπτομέρειες για την αθηναϊκή κοινωνική ζωή, τα έργα του αποτελούν μία από τις σημαντικότερες πηγές για την ιδιωτική ζωή της κλασικής Αθήνας.
 |
 |
|
| |
|||
| |||