Mικροϊστορία: Στρατηγική διαπραγμάτευσης

Με τον όρο μικροϊστορία εννοούμε την εστίαση στη λεπτομερή περιγραφή και ερμηνεία ενός μεμονωμένου και ιδιαίτερου γεγονότος. Εστιάζοντας στην κλίμακα της παρατήρησης, αναδεικνύονται πτυχές που αλλιώς θα έμεναν ανερμήνευτες, δίνεται προτεραιότητα στις δραστηριότητες, τις συμπεριφορές και τους θεσμούς, στοιχεία που συγκροτούν το πλαίσιο, μέσα στο οποίο, ενταγμένο το ατομικό γεγονός, αποκτά νόημα και μπορεί να κατανοηθεί.

Η επιλογή της συγκεκριμένης μεθόδου υπήρξε το αποτέλεσμα των διεργασιών, που έγιναν από τους ερευνητές του IME κατά τον προσδιορισμό του στόχου, τον οποίο θέλουμε να επιτύχουμε. Στην προσπάθεια αυτή η νέα τεχνολογία θα χρησιμεύσει ως μέσο παρουσίασης των νέων επιστημονικών τάσεων, όπου εγκολπώνονται έννοιες και μέθοδοι από άλλους επιστημονικούς κλάδους, όπως τη γλωσσολογία, την κριτική της λογοτεχνίας, την κοινωνική ανθρωπολογία και την ψυχανάλυση. Με αυτούς τους όρους, μας ενδιαφέρει η επαναδιαπραγμάτευση της ελληνικής ιστορίας με μια άλλη οπτική, η οποία θα εστιάζεται:

• στην ένταξη των ζητημάτων της ελληνικής ιστορίας μέσα στο ευρύτερο κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο,
• στην αναγνώριση του εννοιολογικού περιεχομένου παλαιότερων, γνωστών ήδη όρων και στην απόπειρα μεταφοράς τους σε όρους σύγχρονους,
• περισσότερο στην ανάλυση, την εμβάθυνση και στην ερμηνεία των ιστορικών φαινομένων, παρά στην απλή αναπαράστασή τους,
• στην παραδειγματική, τέλος, ανάγνωση ιστορικών ζητημάτων.

Στη διαπλοκή τους τα παραπάνω σημεία υποδεικνύουν μια συνθετική διαπραγμάτευση, η οποία δε θα εστιάζεται στην εξαντλητική παροχή πληροφοριών, αλλά θα στοχεύει στην παρουσίαση πολλαπλών στοιχείων της κοινωνικής ζωής στην αλληλεξάρτησή τους, προκειμένου να "εικονογραφήσουν" παραδειγματικά μια δεδομένη κοινωνική πραγματικότητα. Mια τέτοια προσέγγιση λαμβάνει επιπλέον υπόψη της τη σύνθεση των εννοιολογικών οριζόντων, κυρίως όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις πολλαπλές αναγνώσεις ενός γεγονότος σε διαφορετικές ιστορικές στιγμές.