Με την εξέγερση της φρουράς των Αθηνών το φθινόπωρο του 1862 και την έξωση του Όθωνα καταλύθηκε η Συνταγματική Μοναρχία. Στα τέλη του Νοεμβρίου του ίδιου έτους εξελέγη «η εν Αθήναις Β΄ των Ελλήνων Συνέλευσις», στην οποία έλαβαν μέρος επιφανείς πολιτικοί από όλους τους πολιτικούς χώρους, τόσο από τη γενιά της Επανάστασης (Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Σπυρίδων Τρικούπης, Κωνσταντίνος Κανάρης) όσο και από τη νεότερη γενιά, που επρόκειτο να αναλάβει τις τύχες του έθνους τις δεκαετίες που ακολούθησαν (Αλέξανδρος Κουμουνδούρος, Χαρίλαος Τρικούπης, Θεόδωρος Δηλιγιάννης κ.ά.). Η Συνέλευση άσκησε ταυτόχρονα νομοθετική και εκτελεστική εξουσία ως «κυβερνώσα Βουλή», ενώ δύο χρόνια αργότερα, στις 13 Νοεμβρίου του 1864, ψήφισε το νέο σύνταγμα, με το οποίο καθιερώθηκε η Βασιλευόμενη Δημοκρατία και ορκίστηκε ο νέος βασιλιάς Γεώργιος.