Περιεχόμενα
Μαρία Ρούσσου
Η αφήγηση ως μέσο για τη δημιουργία πολιτισμικών και εκπαιδευτικών
εμπειριών εικονικής πραγματικότητας
Διαβάστε την περίληψη,
ή
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Δέσποινα Βαλατσού
Αλλάζει η ψηφιακή ιστορία την ιστορία; Ιστορικό αφήγημα, υπερκείμενο και οπτικοποίηση του παρελθόντος
Διαβάστε την περίληψη
Νίκος Αμπαζής
Η χρήση προηγμένων τεχνικών διαχείρισης ψηφιακού υλικού και ανάκλησης πληροφορίας με βάση το περιεχόμενο: Τρόπος λειτουργίας του συστήματος νοηματικής αναζήτησης «ΑΡΓΩ» στο δικτυακό τόπο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού
Διαβάστε την περίληψη
Νίκος Αθανασίου
Ο κανόνας των εννέα λυρικών κατά τα πρώτα χρόνια της αλεξανδρινής φιλολογίας
Διαβάστε την περίληψη
Aφροδίτη Kαμάρα
Ντοκιμαντέρ: Ρόλος και μύθος
Διαβάστε την περίληψη
Περιλήψεις
Μαρία Ρούσσου,
Η αφήγηση ως μέσο για τη δημιουργία πολιτισμικών
και εκπαιδευτικών εμπειριών εικονικής πραγματικότητας
Το παρόν κείμενο, μέσα από την παρουσίαση παραδειγμάτων
από το χώρο των εφαρμογών της εικονικής πραγματικότητας, εξετάζει
την έννοια της αφήγησης, είτε αυτή νοείται ως αφηρημένο σύνολο
στοιχείων που δομούν μια εμπειρία είτε ως συγκεκριμένη φόρμα, όπως
η γραμμική διήγηση ιστοριών που έχει αναπτυχθεί σε άλλες, παραδοσιακές
μορφές έκφρασης, όπως το θέατρο και η λογοτεχνία. Σε αυτό το πλαίσιο
γίνεται προσπάθεια να αναλυθεί η φόρμα της αφήγησης ως προς την τέχνη,
τον πολιτισμό και την εκπαίδευση μέσω της ανάπτυξης συγκεκριμένων
εμπειριών που ενσωματώνουν τα βασικά συστατικά στοιχεία τα
οποία συνοδεύουν τις εμπειρίες εικονικής πραγματικότητας, δηλαδή την
αίσθηση της «εμβύθισης» στο εικονικό περιβάλλον (immersion) και τη
διαδραστικότητα (interactivity), αλλά και σε μια αντιθετική διάσταση,
εκείνη της αναπαράστασης (representation) και της δημιουργίας ψευδαίσθησης
(illusion). Ειδικά στην περίπτωση των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών
εφαρμογών εικονικής πραγματικότητας, τρεις είναι οι άξονες που χρήζουν
προσοχής και πρέπει να συνδυαστούν: η φόρμα (οπτική αναπαράσταση),
η ιστορία (συναισθηματική εμπλοκή) και η ιστορική πληροφορία
(εγκυρότητα του πολιτιστικού περιεχομένου).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Δέσποινα Βαλατσού, Αλλάζει
η ψηφιακή ιστορία την ιστορία; Ιστορικό αφήγημα, υπερκείμενο και
οπτικοποίηση του παρελθόντος
Σε αυτό το άρθρο εξετάζονται ζητήματα που προκύπτουν
από τη σύζευξη της ιστορίας και των νέων τεχνολογιών. Η έμφαση
δίνεται στη διαδικασία πρόσληψης και αναπαράστασης του παρελθόντος,
καθώς και στις αλλαγές που επιφέρουν σε αυτή τη διαδικασία το υπερκείμενο,
το Διαδίκτυο και άλλες πολυμεσικές εφαρμογές. Εξετάζεται επίσης η
δυνατότητα που παρέχουν οι νέες τεχνολογίες για την οπτικοποίηση του
παρελθόντος.
Νίκος Αμπαζής, Η χρήση
προηγμένων τεχνικών διαχείρισης ψηφιακού υλικού
και ανάκλησης πληροφορίας με βάση το περιεχόμενο:
Τρόπος λειτουργίας του συστήματος νοηματικής αναζήτησης
«ΑΡΓΩ» στο δικτυακό τόπο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού
Η αναζήτηση και ανάκληση πληροφορίας από το Διαδίκτυο ή,
γενικότερα, από βάσεις δεδομένων βασίζεται στην εισαγωγή από το
χρήστη ορισμένων λέξεων-κλειδιών και στη διερεύνηση των λέξεων αυτών
μέσα στα αποθηκευμένα κείμενα, ώστε τελικά να επιστρέφονται μόνο τα
κείμενα εκείνα που τις περιέχουν. Έτσι, ένα ορισμένο πληροφοριακό υλικό
θεωρείται ότι ενδιαφέρει το χρήστη, όταν το κείμενο που το συνοδεύει
περιέχει μία ή περισσότερες αλφαριθμητικές σειρές χαρακτήρων από εκείνες
που έδωσε ο χρήστης στο ερώτημά του. Η βασική αυτή μέθοδος
(ή οι παραλλαγές της) παρουσιάζει τα πλεονεκτήματα του απλού σχεδιασμού
και της ευρείας εφαρμογής σε οποιοδήποτε είδος κειμένου (ανεξάρτητα από
τη θεματολογία), αλλά ταυτόχρονα έχει το μειονέκτημα της επιστροφής στο
χρήστη μεγάλης ποσότητας υλικού, πολύ από το οποίο συνήθως δεν έχει σχέση
με αυτό που είχε κατά νου όταν ξεκινούσε την αναζήτηση. Στο άρθρο αυτό
εξετάζονται με λεπτομερή τρόπο τόσο ο τρόπος λειτουργίας των μηχανών
αναζήτησης με βάση λέξεις-κλειδιά όσο και νεότερες, προηγμένες τεχνικές
στατιστικής ανάλυσης, οι οποίες παρέχουν πιο αξιόπιστη αναπαράσταση του
πληροφοριακού υλικού καθώς και τη δυνατότητα ανάκλησης πληροφορίας με βάση
το νοηματικό περιεχόμενο των κειμένων. Tέλος, εξετάζεται ο τρόπος ενσωμάτωσης
των τεχνικών αυτών στη νοηματική μηχανή αναζήτησης «ΑΡΓΩ», η οποία είναι
διαθέσιμη στο δικτυακό τόπο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.
Νίκος Αθανασίου, Ο κανόνας
των εννέα λυρικών κατά τα πρώτα χρόνια της αλεξανδρινής φιλολογίας
Ο κανόνας των εννέα λυρικών ποιητών δημιουργήθηκε στα χρόνια
του Αριστοφάνη του Βυζάντιου. Θεωρείται μάλλον βέβαιο πως η έκδοση της
λυρικής ποίησης από τον Αριστοφάνη περιλάμβανε μόνο εκείνους τους εννέα
ποιητές, των οποίων το έργο είχε μεταφερθεί από την Ελλάδα στην Αλεξάνδρεια
κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. Η μαρτυρία των παπύρων καταδεικνύει την τάση να
συνταχθούν κατάλογοι συγγραφέων, ποιητών, μνημείων, διάσημων ανθρώπων κτλ.
για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της νέας πολιτισμικής περιόδου που εγκαινιάστηκε
στην Αλεξάνδρεια. Είναι πιθανό ότι απεσταλμένοι των Πτολεμαίων με καταλόγους
φημισμένων κλασικών συγγραφέων ταξίδευαν ανά την Ελλάδα προς αναζήτηση
λογοτεχνικών έργων. Ό,τι έμεινε εκτός των καταλόγων, επομένως και των
ενδιαφερόντων των Αλεξανδρινών φιλολόγων, επρόκειτο σύντομα να
χαθεί.
Aφροδίτη Kαμάρα, Ντοκιμαντέρ:
Ρόλος και μύθος
Στην τέχνη του ντοκιμαντέρ, μια λεπτή γραμμή μόνο
χωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα. Παρά το υψηλό κόστος
δημιουργίας τους, οι ταινίες ντοκιμαντέρ γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς
τόσο ως εκπαιδευτικό μέσο, όσο και ως κινηματογραφική κατηγορία για ένα
τμήμα του κινηματογραφόφιλου κοινού το οποίο έχει κουραστεί από τις
συνηθισμένες κατηγορίες. Αντί να δημιουργεί διεξόδους από την πραγματικότητα,
το ντοκιμαντέρ οδηγεί το θεατή ακόμη βαθύτερα μέσα στον κόσμο του.
Η ανάγκη όμως για εμβάθυνση και λεπτομερή επιστημονική στοιχειοθεσία
ενός ντοκιμαντέρ είναι επιτακτικότερη παρά ποτέ σήμερα, προκειμένου να
μη γίνει το «μέσο» «μήνυμα», όπως ισχυριζόταν ο Μάρσαλ Μακλούαν πριν από
περίπου τριάντα πέντε χρόνια.
|
