|
Αλλαγές στο αθλητικό πνεύμα
Η εξάπλωση του ελληνιστικού πολιτισμού και οι καινούργιες οικονομικές,
πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που  διαμορφώθηκαν
μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου προκάλεσαν σημαντικές
διαφοροποιήσεις στο αθλητικό πνεύμα και το ιδεολογικό περιεχόμενο
των αγώνων.
Ο αριθμός αθλητικών εκδηλώσεων και θεσμών αυξήθηκε στα ελληνιστικά κέντρα. Νέοι αγώνες καθιερώθηκαν στις διάφορες πόλεις-κράτη του ελληνιστικού κόσμου, όπως τα Πτολεμαία στην Αλεξάνδρεια, τα Νικηφόρια στην Πέργαμο, τα Ηράκλεια στη Χαλκίδα. Ο αριθμός επαγγελματιών αθλητών που προέρχονταν από την Αλεξάνδρεια και την Ανατολή αυξήθηκε και γενικεύθηκε η απόδοση χρηματικών επάθλων.
Ο αθλητισμός έγινε ένα σημαντικό στοιχείο της κοινωνικής ζωής και
της εκπαίδευσης. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Ανατολία και την Αίγυπτο,
στην προσπάθειά τους να μη χαθεί ο πολιτισμός τους,  έχτισαν
αθλητικές εγκαταστάσεις και διατήρησαν τις αθλητικές παραδόσεις
τους. Το γυμνάσιο δεν ήταν μόνο χώρος άσκησης για τους Έλληνες,
αλλά και ένας τόπος όπου η ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά έθιμα
παρέμεναν ζωντανά.
Ο δεσμός ανάμεσα στη θρησκεία και το αθλητικό ιδεώδες έπαψε να υπάρχει και οι αγώνες εξελίχθηκαν σε κοσμικά γεγονότα. Η νίκη συνδέθηκε περισσότερο με τις προσωπικές προσπάθειες του αθλητή παρά με τη βοήθεια των θεών.
Στη Ρωμαϊκή περίοδο το αθλητικό ιδεώδες άλλαξε για άλλη μια φορά. Για τους Ρωμαίους οι αγώνες ήταν θεάματα, παραστάσεις (ludi) και όχι συναγωνισμός ανάμεσα σε όλους τους πολίτες. Συνήθως οι αθλητές ήταν δούλοι ή μονομάχοι. Οι Ρωμαίοι της υψηλότερης τάξης ήταν απρόθυμοι να επιδεικνύονται δημόσια, γεγονός που φανερώνει ένα αρνητικό πνεύμα απέναντι στον αθλητισμό. Η Ολυμπία έπαψε να είναι το κέντρο του αρχαίου κόσμου και οι αγώνες ως θεσμός τιμούσαν πλέον το Ρωμαίο αυτοκράτορα.
|
