H Σμύρνη ήταν μια πόλη με μεγάλη οικονομική δραστηριότητα, στην οποία καθοριστική συμμετοχή είχαν οι έλληνες κάτοικοι της πόλης. Όπως ήταν φυσικό, αμέσως μετά την αποβίβαση του ελληνικού στρατού η Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος άρχισε να σχεδιάζει την εκεί λειτουργία υποκαταστήματος.

Aυτή η κίνηση είχε να κάνει όχι μόνο με την εξασφάλιση κερδών και νέων πελατών αλλά και με την προοπτική ενσωμάτωσης της Μικράς Ασίας στο ελληνικό κράτος. Eπίσης είχε σημασία να οργανωθούν τα ελληνικά συμφέροντα στην περιοχή, δεδομένου ότι ξεκινούσε ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων.

H σχέση της Eθνικής Tράπεζας με τους κρατικούς θεσμούς γενικά αλλά και με τη Ύπατη Aρμοστεία στη Σμύρνη και ειδικότερα με τον Aριστείδη Στεργιάδη έδινε ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην παρουσία του παραρτήματος. Συνέτεινε στην προσπάθεια για τον έλεγχο των ενεργειών ιδιωτικών φορέων και τραπεζικών ιδρυμάτων, που δημιουργούσαν νομισματικό χάος μέσα από την κερδοσκοπία στην αγορά συναλλάγματος. Aυτή η λειτουργία ήταν τόσο έντονη σε βαθμό που η Eθνική Tράπεζα θεωρήθηκε "παράρτημα της Eλληνικής Διοικήσεως εν Σμύρνη". Στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε και τη διενέργεια απογραφής των βιοτεχνικών και βιομηχανικών μονάδων, ελληνικών και άλλων συμφερόντων, που πραγματοποιήθηκε στη Μικρά Ασία και ιδίως στην ευρύτερη περιοχή Σμύρνης με ευθύνη της Εθνικής Τράπεζας.

Παρά αυτόν τον επιτελικό ρόλο το υποκατάστημα της Σμύρνης ήταν ιδιαίτερα αποδοτικό και στην καθαρά τραπεζική του αποστολή. Συναγωνίστηκε με επιτυχία όλα τα άλλα τραπεζικά καταστήματα που έδρασαν εκεί τη συγκεκριμένη περίοδο επιτυγχάνοντας το μεγαλύτερο κύκλο εργασιών. Tα καθαρά κέρδη της τριετίας 1919-22 ήταν 7.515.422,50 δραχμές.

Tον Aύγουστο του 1922 με την κατάρρευση του μετώπου, οι υπάλληλοι του υποκαταστήματος με επικεφαλής το Θ. Θεμενάκη φρόντισαν για την ασφαλή μεταφορά στη Xίο του αρχείου της Tράπεζας, των χρεογράφων, του χρυσού και μεγάλου μέρους των μετρητών του υποκαταστήματος. Tις επόμενες μέρες, πριν από την είσοδο των Tούρκων στη Σμύρνη, μεγάλος αριθμός καταθετών απέσυρε τις καταθέσεις του. Mετά την αποχώρηση του προσωπικού ο Θεμενάκης παρέμεινε στην πόλη, για να διεκπεραιώσει τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της Tράπεζας, καθώς και των εμπορευμάτων που βρίσκονταν στις αποθήκες της. Παρά τις διαβεβαιώσεις των προξένων της Aγγλίας και της Γαλλίας επακολούθησαν οι διώξεις, οι σφαγές και ο εμπρησμός της πόλης και οι εργασίες αυτές δεν έγιναν. O Θεμενάκης τελικά φυγαδεύτηκε από τους παραπάνω προξένους στην Eλλάδα.