H μονή του Mαρτυρίου στην έρημο της Ιουδαίας
  Η μονή του Μαρτυρίου στο Μαάλε Αντουμίμ (Ma'ale Adummim) αποτελεί ένα ωραίο παράδειγμα του πρωτοβυζαντινού κοινοβίου. Ο ιδρυτής του, Μαρτύριος, έγινε αργότερα πατριάρχης της Ιερουσαλήμ (478-486). Ο ηγούμενός του Παύλος διορίστηκε πληρεξούσιος του Θεοδοσίου, ενώ ένας άλλος ηγούμενος, ο Δομιτιανός, είναι γνωστό ότι ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη το 536.
  Στο β' μισό του 6ου αιώνα, υπό τον ηγούμενο Γενέσιο, και πιθανόν με την αρωγή του Ιουστινιανού, η πλούσια μονή ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε: ο ξενώνας, διάφορα παρεκκλήσια, τα λουτρά και η επιβλητική τράπεζα προστέθηκαν την ίδια εποχή. Η μονή του 6ου αιώνα καταλάμβανε μία έκταση περίπου 5200 τετραγωνικά μέτρα και περικλειόταν από αμυντικό τείχος (διαστάσεων κάτοψης: 70,6 x 77,4 x 65,4 x 74 μέτρα). Ένας ξεχωριστός ξενώνας, με δικό του παρεκκλήσι και σταύλο, βρισκόταν στη βορειοανατολική γωνία. Δύο παράλληλα πλακοστρωμένα μονοπάτια οδηγούσαν από τις πύλες εισόδου του ανατολικού τείχους σε μία μεγάλη πλακόστρωτη αυλή. Ανάμεσά τους βρισκόταν το συγκρότημα του ναού. Ένας σταύλος, διάφορα βοηθητικά δωμάτια, μία μεγάλη τράπεζα και κουζίνα, ένα λουτρό και ένα κτήριο κελιών με το αίθριό του έβλεπαν στην κεντρική αυλή. Μεγάλος αριθμός από πήλινα, μεταλλικά και γυάλινα σκεύη, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται μαγειρικά και επιτραπέζια σκεύη, πίθοι αποθήκευσης και λυχνάρια ανασκάφτηκαν μέσα στο συγκρότημα. Τα δύο μαρμάρινα τραπέζια (ένα στην κουζίνα κι ένα δεύτερο στην τράπεζα), η μαρμάρινη επένδυση της τοιχοποιίας και τα λίθινα ανάγλυφα μαρτυρούν την ύπαρξη πλούσιας διακόσμησης.