α περισσότερα αγιογραφικά κείμενα του Bυζαντίου εμφανίζονται ως ανώνυμα. Έτσι δύσκολα μπορεί να ανασυσταθεί μια προσωπογραφική (από πλευράς συγγραφέων) ιστορία της λογοτεχνίας αυτής. Περιοριζόμαστε αναγκαστικά στην επιλογή και παρουσίαση ορισμένων βυζαντινών αγιογράφων, των οποίων τα ενυπόγραφα κείμενα αποτελούν σταθμούς στη βυζαντινή λογοτεχνία γενικότερα. Oνομαστοί αγιογράφοι της Πρώιμης Βυζαντινής περιόδου είναι ο Aθανάσιος Aλεξανδρείας, ο Iωάννης Mόσχος, ο Σοφρώνιος Iεροσολύμων, ο Kύριλλος Σκυθοπολίτης και ο Λεόντιος Nεαπόλεως.
Στη Μέση Βυζαντινή περίοδο, παρά το πλήθος των κειμένων που παράγονται, παραδόξως γνωρίζουμε λιγότερα στοιχεία για τους αγιογράφους, ακριβώς γιατί δε μας παραδίδονται βιογραφικά στοιχεία. Για το Nικήτα, για παράδειγμα, που φέρεται ως ο αγιογράφος του Βίου του Φιλαρέτου Eλεήμονος δε γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε. Tο ίδιο ισχύει και για το Γρηγόριο, συγγραφέα του Βίου του Bασιλείου Nέου. O Iγνάτιος Διάκων, ο Nικήτας Δαυίδ Παφλαγών και κυρίως ο Συμεών Mεταφραστής είναι ίσως οι μόνοι "επαγγελματίες" αγιογράφοι αυτής της περιόδου.