Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος

Γεώργιος Κουρτέσης Σχολάριος ήταν λόγιος και κληρικός. Είναι περισσότερο γνωστός ως ο πρώτος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μετά την Άλωση, με το όνομα Γεννάδιος Β'. Γεννήθηκε γύρω στα 1405 στην Κωνσταντινούπολη όπου και διδάχτηκε τα "εγκύκλια μαθήματα" από τον Ιωάννη Χορτασμένο και το Μάρκο Ευγενικό. Στη συνέχεια, μελετώντας μόνος του απέκτησε πολύ μεγάλη θεολογική και φιλοσοφική μόρφωση και έκανε κύριο σκοπό της ζωής του την ενίσχυση της παιδείας στην Κωνσταντινούπολη, γιατί θεωρούσε ότι αυτό θα ενδυνάμωνε τη βυζαντινή αυτοκρατορία. Μακάριζε τους Δυτικούς για την κλασική παιδεία τους και έμαθε μάλιστα λατινικά για να μελετήσει στο πρωτότυπο τους δυτικούς θεολόγους και φιλοσόφους. Μετέφρασε πολλά έργα των τελευταίων από τα λατινικά στα ελληνικά, όπως αυτά του Θωμά Ακινάτη και του Πέτρου Ισπανού. Επιχείρησε επίσης να σχολιάσει τον Αριστοτέλη και το έργο του αυτό ξεπέρασε σε έκταση και ποιότητα τα ανάλογα έργα όλων των προγενέστερων βυζαντινών σοφών. Τα πιο ενδιαφέροντα από τα υπόλοιπα φιλοσοφικά έργα του είναι τα κείμενα με τα οποία κρίνει και απορρίπτει το φιλοσοφικό σύστημα του Πλήθωνα. O τελευταίος ήταν ιδεολογικός του αντίπαλος, γιατί ο Γεννάδιος παρά τη γνώση της δυτικής θεολογίας, ποτέ δεν υιοθέτησε τη δυτική σχολαστική φιλοσοφία όπως έκανε ο Πλήθων. Αντίθετα, ο Γεννάδιος ήταν οπαδός του Γρηγόριου Παλαμά. Μετείχε στη Σύνοδο της Φλωρεντίας διακείμενος υπέρ της Ένωσης των Εκκλησιών, αλλά μετά την αποτυχία της Συνόδου άλλαξε στρατόπεδο και μετά το 1444 διαδέχτηκε το Μάρκο Ευγενικό στην ηγεσία των πολέμιων της Ένωσης. Από το 1454 ως το 1458 υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Πέθανε το 1468 φημισμένος ως ο τελευταίος μεγάλος βυζαντινός πολυμαθής.