Ηγεμονία της Ηπείρου

την πρωτεύουσα του κράτους της Ηπείρου εντοπίζεται ένας μεγάλος αριθμός μνημείων, που μαρτυρούν την προσπάθεια των Κομνηνοδουκάδων ηγεμόνων να κάνουν την Άρτα ένα σημαντικό κέντρο και να τονώσουν το γόητρο της εξουσίας τους. Εντονότερη καλλιτεχνική δραστηριότητα παρατηρείται στα χρόνια του Μιχαήλ Β' (περ. 1230-66) και εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή της Άρτας. Ο δραστήριος δεσπότης και η γυναίκα του, η Θεοδώρα, η οποία μετά το θάνατό της ανακηρύχτηκε Αγία, αναπτύσσουν ένα αξιόλογο οικοδομικό πρόγραμμα. Η παλαιότερη βασιλική της μονής των Βλαχερνών ανακαινίζεται, γίνεται χώρος ταφής των ηγεμόνων του νέου κράτους και αποκτά εξαιρετικής ποιότητας γλυπτό και γραπτό διάκοσμο. Νέοι ναοί ιδρύονται και παλαιότεροι διακοσμούνται στην ευρύτερη περιοχή της πόλης όπως η Παναγιά του Μπρυώνη, ο Άγιος Δημήτριος του Κατσούρη, η μονή της Κάτω Παναγιάς και η Αγία Θεοδώρα, το μοναστήρι όπου αποσύρθηκε η Θεοδώρα και σήμερα βρίσκεται ο τάφος της. Η Παντάνασσα της Φιλιππιάδας και η Μονή Μεταμορφώσεως στο Γαλαξίδι αποτελούν επίσης ιδρύματα του ηγεμονικού ζεύγους. Στα χρόνια του γιου του Μιχαήλ, Νικηφόρου και της συζύγου του Άννας Παλαιολογίνας η δραστηριότητα αυτή δε σταματά και στο κράτος της Ηπείρου εντοπίζονται σημαντικά έργα με επιρροές από την τέχνη της πρωτεύουσας, όπως τα ψηφιδωτά της Παρηγορήτισσας. Η σχέση της γυναίκας του Νικηφόρου με την Κωνσταντινούπολη - η ’ννα ήταν ανηψιά του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου - έχει θεωρηθεί πιθανή αιτία για την εισροή των νεοτεριστικών στοιχείων στην τέχνη του Δεσποτάτου.