ε αυτή την κατηγορία κατατάσσονται ποιήματα με επική μορφή που αντλούν τα θέματά τους από τη μυθολογία, χωρίς να εξυπηρετούν διδακτικές ανάγκες. Η μυθολογία γύρω από το θεό Διόνυσο και τα ομηρικά έπη αποτέλεσαν την κύρια πηγή θεμάτων, που καλλιέργησαν κυρίως ειδωλολάτρες συγγραφείς κατά την Πρώιμη Βυζαντινή περίοδο. Από τα έργα που μας σώθηκαν αξίζει να αναφέρουμε τα Διονυσιακά του Νόννου από την Πανόπολη της Αιγύπτου. Είναι ένα εκτενέστατο έπος (48 βιβλίων), που αναφέρεται στη ζωή του θεού Διονύσου και ιδιαίτερα στη νικηφόρο εκστρατεία του στην Ινδία. Ο Κόιντος Σμυρναίος φιλοδόξησε να συμπληρώσει τα ομηρικά έπη. Στο έργο του Τα μεθ' Όμηρον αφηγείται τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την ταφή του Έκτορα ως την άλωση της Τροίας.

Nonnos de Panopolis, Les Dionysiaques, F. Vian (έκδ.), τόμ. I, Παρίσι 1976, σ. 46, προοίμιο, στίχ. 1-7.