|
Προϊστορική περίοδος
Κατοίκηση της Μιλήτου κατά την Προϊστορική εποχή
Η ευρύτερη περιοχή της Μιλήτου κατοικήθηκε τουλάχιστον από τη Χαλκολιθική περίοδο (5800-3400 π.Χ.). Αυτό επιβεβαιώνεται από αρχιτεκτονικά λείψανα τα οποία βρέθηκαν στο λόφο Kiliktepe, νότια της Μιλήτου, καθώς επίσης στο λόφο Assessos, κοντά στο Yenikoy, που βρίσκεται ανάμεσα στη Μίλητο και στη λίμνη Bafa.
Στην πόλη της Μιλήτου αναφέρονται υλικά κατάλοιπα (κεραμική) της Χαλκολιθικής περιόδου τόσο στην περιοχή του ρωμαϊκού Ηρώου, όσο και στην περιοχή του Βουλευτηρίου. Σε πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες βρέθηκαν ίχνη κατοίκησης από τη Χαλκολιθική περίοδο και στην περιοχή νότια από το ναό της Αθηνάς. Η διασπορά των ευρημάτων αυτών υποδηλώνει την εκτεταμένη κατοίκηση της χερσονήσου της Μιλήτου ήδη από την πρώιμη αυτή περίοδο.
Η Πρώιμη εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.) στη Μίλητο μαρτυρείται μέχρι στιγμής από τυχαία ευρήματα (κεραμική), προερχόμενα από την περιοχή του ρωμαϊκού Ηρώου, από την περιοχή δυτικά του Βουλευτηρίου και από την περιοχή νότια από το ναό της Αθηνάς. Ένα μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο (πολιτισμός Σύρου-Kέρου) τεκμηριώνει τέλος τις πολιτιστικές επαφές της προϊστορικής κοινότητας της Μιλήτου με τις Κυκλάδες και κατ’ επέκταση τη συμμετοχή της Μιλήτου στο λεγόμενο πολιτιστικό «διεθνές πνεύμα» που επικρατούσε στο Αιγαίο κατά τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Οι επαφές της Μιλήτου με το κεντρικό και νότιο Αιγαίο ήταν πολύ πιο εντατικές κατά τη Μέση και Ύστερη εποχή του Χαλκού (2η και 1η χιλιετία π.Χ.). Στα νότια του ναού της Αθηνάς ερευνήθηκαν αλλεπάλληλες, αδιατάρακτες αρχιτεκτονικές φάσεις, που ανάγονται σε τρεις χρονικές περιόδους.
Η πρώτη φάση χρονολογείται στη Μεσομινωική III/Υστερομινωική ΙΒ περίοδο (1600-1450 π.Χ.) και χαρακτηρίζεται από μινωική επίδραση ή παρουσία. Μέσα σε στρώμα καταστροφής από πυρκαγιά βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες ντόπιας μινωικής κεραμικής, οικιακής χρήσης, όπως άωτα κωνικά κύπελλα, τριποδικές χύτρες και γεφυρόστομοι πρόχοι, αλλά και κεραμική εισαγμένη από την Κρήτη (θαλάσσιος ρυθμός) και, το πιο σημαντικό, όστρακα πίθου με σύμβολα της Γραμμικής Α και θραύσματα με φυτικά θέματα, γνωστά από τις μινωικές τοιχογραφίες. Η παρουσία τυπικής, για τους σύγχρονους με τη Μίλητο οικισμούς της νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας, κεραμικής είναι σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής ανασκαφικά δεδομένα περιορισμένη.
Η δεύτερη και η τρίτη φάση χρονολογούνται στην Υστεροελλαδική ΙΙ-ΙΙΙΑ (1500-1350 π.X.) και στην Υστεροελλαδική ΙΙΙΒ-ΙΙΙΓ περίοδο (1350-1050 π.Χ.) και χαρακτηρίζονται από μυκηναϊκή παρουσία. Από τη δεύτερη φάση βρέθηκαν μια κατοικία (οίκος), επτά κεραμικοί κλίβανοι και μυκηναϊκή κεραμική. Η εύρεση των κλιβάνων είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού αποδεικνύει την επιτόπια, μαζική παραγωγή της μυκηναϊκής κεραμικής και κατ’ επέκταση τη μυκηναϊκή παρουσία στη Μίλητο, επιτρέποντας έτσι την ταύτισή της με τη Millawanda των χεττιτικών κειμένων. Το τέλος της φάσης αυτής επέφερε πυρκαγιά που χρονολογείται με απόλυτη βεβαιότητα το 1400 π.Χ. Κατά την τρίτη οικοδομική φάση ο μυκηναϊκός οικισμός τειχίστηκε με ισχυρά τείχη.
|
