Βαγιαζήτ Α' ο Κεραυνός: Σουλτάνος της οθωμανικής αυτοκρατορίας (1389-1402), γιος και διάδοχος του Μουράτ Α'. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους σουλτάνους κατακτητές και επίσης οξυδερκής πολιτικός ηγέτης της πρώιμης οθωμανικής αυτοκρατορίας.
βαϊούλος: ο επικεφαλής της βενετικής αποικίας στην Κωνσταντινούπολη στην περίοδο των Παλαιολόγων και ταυτόχρονα ο βενετός πρεσβευτής στην αυλή του αυτοκράτορα.
Βαλδουΐνος B': Ο τελευταίος λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1228-1261). Όταν ο Αλέξιος Στρατηγόπουλος ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη για τους Βυζαντινούς το 1261, ο Βαλδουίνος διέφυγε στην Ιταλία, όπου σχεδίαζε την ανάκτηση της Πόλης. Πέθανε όμως λίγα χρόνια αργότερα χωρίς να το πετύχει.
Βαλδουίνος της Φλάνδρας: O πρώτος λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης (1204-1205/6). Μετά την ήττα του από τις δυνάμεις του βούλγαρου ηγεμόνα Καλογιάννη στη Θράκη τον Απρίλιο του 1205 πιάστηκε αιχμάλωτος και πέθανε στη φυλακή το 1205/6.
Βαρλαάμ ντε Σεμινάρα (περίπου 1290-1348): Λόγιος και θεολόγος από τη Σεμινάρα της Καλαβρίας (Νότια Ιταλία). Πήγε στην Κωνσταντινούπολη το 1330 ως μοναχός και εκεί υπήρξε ο κύριος εκφραστής των αντιπάλων του ησυχαστικού κινήματος και ο πρώτος που το κατηγόρησε ανοιχτά ως αίρεση. Καταδικάστηκε γι' αυτό το 1341 και τα συγγράμματά του ρίχτηκαν στην πυρά. Μετά από αυτά γύρισε στη Δύση και έγινε καθολικός ιερέας. Έγραψε αντιπαλαμικά έργα, 21 ανθενωτικές πραγματείες και έργα αστρονομίας σχετικά με τις ηλιακές εκλείψεις και τον αστρολάβο.
Βασίλειο Νεάπολης: Βασίλειο στο νότιο τμήμα της ηπειρωτικής Ιταλίας από το 1130 μέχρι το 1861. Μαζί με τη Σικελία συνιστούσε το βασίλειο των δύο Σικελιών. Κυβερνήθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους διαδοχικά από τους Νορμανδούς (12ος-13ος αιώνας), τους Ανδεγαυούς και τους Αραγώνες ως τα μέσα του 15ου αιώνα και έπειτα από τους Ισπανούς.
Βασίλειος Α' (Ντμίτριεβιτς Ντονσκόι): Μέγας ηγεμόνας της Μόσχας και του Βλαντιμίρ (1389-1425).
βασίλειος πύλη: η είσοδος στον κυρίως ναό.
βασιλική: αρχιτεκτονικός τύπος ναού. Ορθογώνια στην κάτοψη αίθουσα με ημικυκλική αψίδα στο ανατολικό της μέρος, η οποία χωρίζεται συνήθως σε τρία τμήματα από δύο σειρές κιονοστοιχίες.
βενετοκρατούμενη Κρήτη (1209/10-1669): Το μεγάλο και σημαντικό νησί της αυτοκρατορίας αποτέλεσε μετά την τέταρτη Σταυροφορία βενετική κτήση μέχρι την κατάληψή της από τους Τούρκους το 1669.
Βλαδισλάβος Γ' (Wladyslaw III Jagiello): βασιλιάς της Πολωνίας από το 1434 και της Ουγγαρίας από το 1440 ως το 1444.
βοεβόδας: λέξη σλαβικής προέλευσης που σήμαινε κυρίως τον πολεμιστή ή τον αρχηγό στρατού.
Boethius, Anicius Manlius Severinus (480-524 περίπου): Λατίνος νεοπλατωνικός φιλόσοφος και συγγραφέας έργων φιλοσοφικών, ποιητικών και θεολογικών καθώς και μεταφράσεων του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
Βονιφάτιος Μομφερρατικός: Ηγέτης της Δ' Σταυροφορίας. Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1204 ανέλαβε το βασίλειο της Θεσσαλονίκης μέχρι το 1207, όπου σκοτώθηκε σε βουλγαρική ενέδρα.
Βούλγαροι-βουλγαρικό κράτος: Κτηνοτροφικός λαός που ζούσε αρχικά στην κεντρική Ασία. Με τις μεταναστεύσεις των λαών κινήθηκαν δυτικά. Μια ομάδα τους υπό τον Ασπαρούχ ίδρυσε το 681 το βουλγαρικό κράτος στη βόρεια Βαλκανική. Έκτοτε αναμείχθηκαν με τους Σλάβους της περιοχής και έγιναν ένας λαός με το ίδιο όνομα (Βούλγαροι).