Ταξιδιώτες

[Οι άνθρωποι μετακινούνται]
[Προσκυνητές και περιηγητές]
[Η εποχιακή μετακίνηση]

Ως και το 19ο αιώνα, αν και δεν ήταν εύκολο εγχείρημα, τα ταξίδια στην Oθωμανική Aυτοκρατορία αποτελούσαν συνηθισμένο γεγονός για κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι διέσχιζαν τη χώρα με αρκετή άνεση και εξοικείωση.

Εκείνοι που κατεξοχήν κινούνταν και με τους οποίους συνδεόταν η μετακίνηση ήταν οι έμποροι. Σ' όλη τη διάρκεια της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας οι tuccar διέσχιζαν τη χώρα φέρνοντας από το εξωτερικό πολύτιμα και μη είδη. Από τα τέλη του 17ου αιώνα, όταν αναπτύσσεται ιδιαίτερα το εμπόριο με τη Δύση, εκτός από τους μουσουλμάνους και τους εβραίους εμπόρους, ενεργό ρόλο άρχιζαν να παίζουν και οι χριστιανοί. Οι έμποροι κινούνταν στο εσωτερικό της χώρας για να πουλήσουν τα εμπορεύματά τους στα πανηγύρια, τα οποία οργανώνονταν συγκεκριμένες εποχές του χρόνου στην ύπαιθρο και συγκέντρωναν πλήθος κόσμου. Ιδιαίτερη ακμή γνώρισαν τα πανηγύρια από το 17ο αιώνα.

Μία ακόμα ομάδα ατόμων που ταξίδευε συχνά ήταν οι ιερωμένοι. Τα ορθόδοξα πατριαρχεία της Aνατολής, οι μητροπόλεις αλλά και μεγάλες μονές οργάνωναν αποστολές ιερωμένων με στόχο τη συγκέντρωση ειδικών εισφορών από τους πιστούς, τη διάθεση συγχωροχαρτιών και την είσπραξη των ζητειών. Ένα οργανωμένο δίκτυο συγκέντρωσης εισφορών, που ενεργοποιούσε κληρικούς κάθε βαθμίδας και απλωνόταν σ' όλη την Aυτοκρατορία, εξυπηρετούσε τις πάγιες ανάγκες της Eκκλησίας για έσοδα. Στη μετακίνηση τέτοιας μορφής συμμετείχαν και πατριάρχες, όπως ο Χρύσανθος Νοταράς, ο οποίος για τους ίδιους λόγους πραγματοποίησε τρεις περιοδείες στο χώρο της Μικρασίας.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ