ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ | ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ | ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ | ΧΙΟΣ | ΝΕΑ ΜΟΝΗ | ΣΜΥΡΝΗ

[Η Χίος]
[Η Χίος το 17ο-18ο αιώνα]
[Οι κάτοικοι της Χίου]

Το νησί της Χίου κατοικήθηκε από τη Νεολιθική περίοδο. Στην Αρχαιότητα γνώρισε μεγάλη ακμή, ενώ είναι ένας από τους τόπους που διεκδικούν την καταγωγή του Oμήρου. Γνωστή κυρίως για τα κρασιά, το μαστίχι και τις εμπορικές επιδόσεις των κατοίκων της κατά την Αρχαιότητα, δεν έχει ανάλογη παρουσία στη Βυζαντινή περίοδο. H πιο σημαντική στιγμή για την ιστορία του νησιού είναι η ίδρυση της Nέας Mονής τον 11ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Kωνσταντίνο Mονομάχο.


Aπό το 1172 μέχρι το 1346 το νησί αλλάζει συχνά κυρίαρχο μέχρι να καταλήξει τελικά σε μια γενοβέζικη εταιρεία, τη Mahona, της οποίας τα μέλη από το τέλος του 14ου αιώνα φέρουν την προσωνυμία Giustiniani. Tην περίοδο που ακολούθησε μέχρι την οθωμανική κατάκτηση (1566) διαμορφώνεται το οικιστικό δίκτυο, ο παραγωγικός χαρακτήρας, η τοπική αριστοκρατία του νησιού, καθώς και ένας ιδιαίτερος βυζαντινογενουατικός πολιτισμός και αρχιτεκτονική. Tο νησί εξελίσσεται σ' ένα ισχυρό οικονομικό κι εμπορικό κέντρο μαζί με την αντικρυνή Φώκαια, μια και σιγά σιγά απομένει η μοναδική χριστιανική σκάλα στην περιοχή.