γαιοπρόσοδος: τα εισοδήματα από την καλλιέργεια κτημάτων. Γαληνοτάτη Δημοκρατία: Η ναυτική δημοκρατία της Βενετίας.
Κάρολος Α' Τόκκος (Carlo A' Tocco): Παλατίνος κόμης Κεφαλλονιάς, Ιθάκης και Ζακύνθου, δούκας της Λευκάδας και δεσπότης Ιωαννίνων και Άρτας (1375/6-1429).
Centurione II Zaccaria: Ο τελευταίος πρίγκηπας της Αχαΐας (1404-30).
Giustiniani Longo, Giovani: Μέλος της γνωστής γενουάτικης εμπορικής οικογένειας των Giustiniani, μεταξύ των υπερασπιστών της Κωνσταντινούπολης κατά την τελευταία πολιορκία της από τους Τούρκους το 1453. Πολέμησε γενναία στο πλευρό του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου. Πληγώθηκε την τελευταία μέρα της πολιορκίας της Πόλης (29 Μαΐου) και πέθανε στο Γαλατά ή στη Χίο τον Ιούνιο του 1453.
Γεώργιος Βαρδάνης (β' μισό του 12ου αιώνα-1240 περίπου): Αθηναϊκής καταγωγής εκκλησιαστικός αξιωματούχος και Μητροπολίτης Κερκύρας. Υπήρξε μαθητής του μητροπολίτη Αθηνών, Μιχαήλ Χωνιάτη τον οποίο υπηρέτησε ως υπομνηματογράφος και χαρτοφύλακας. Ήταν υπέρμαχος της ανεξαρτησίας της Εκκλησίας της Ηπείρου και ως Mητροπολίτης Κερκύρας συνέβαλε αρκετά στο σχίσμα μεταξύ αυτής και του Πατριαρχείου της Νίκαιας.
Γεώργιος Καστριώτης (1405-1468): Ήρωας της αντίστασης των Αλβανών εναντίον των Τούρκων στα μέσα του 15ου αιώνα.
Γεώργιος Μουζάλωνας: Αντιβασιλέας της αυτοκρατορίας της Νίκαιας μετά το θάνατο του Θεόδωρου Β' Λάσκαρη. Αντιμετώπισε την εχθρότητα της αριστοκρατίας κυρίως λόγω της ταπεινής του καταγωγής. Δολοφονήθηκε με εντολή του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου από τους λατίνους μισθοφόρους της αυτοκρατορικής φρουράς το 1258.
Γεώργιος Μπράνκοβιτς: Ηγεμόνας της Σερβίας (1427-1456).
Γεώργιος Σφραντζής (1401-1477/8): Αυλικός, διπλωμάτης και ιστορικός. Υπηρέτησε τον αυτοκράτορα Μανουήλ Β' και το γιο του Δεσπότη Κωνσταντίνο ΙΑ' ως διπλωματικός του απεσταλμένος. Υπήρξε επίσης κυβερνήτης της Πάτρας, πρωτοβεστιαρίτης και κυβερνήτης του Μυστρά.
Γεώργιος Χρυσοκόκκης: Αστρονόμος και γιατρός, γνωστός στην Κωνσταντινούπολη και την Τραπεζούντα γύρω στο 1335 με 1350.
Γοδεφρείδος Β' Βιλλεαρδουίνος: Πρίγκηπας της Αχαΐας (περίπου 1226/31-1246). Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του το πριγκηπάτο της Αχαΐας γνώρισε μεγάλη ηρεμία και ευημερία.
γοτθική τέχνη: η τέχνη της Μεσαιωνικής Δύσης του 13ου αιώνα. Η γλυπτική της εποχής χαρακτηρίζεται από τη ρεαλιστική απόδοση των προσώπων, τις σωστές αναλογίες των μορφών και τη μίμηση προτύπων της ελληνορωμαϊκής Αρχαιότητας.
Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος: Ηγεμόνας της Αχαΐας (1246-1278), αδελφός και διάδοχος του άτεκνου Γοδεφρείδου Β' Βιλλεαρδουίνου. Στα χρόνια της διακυβέρνησής του το πριγκηπάτο της Αχαΐας απέκτησε μεγάλη δύναμη και διαδραμάτισε πρωταρχικό ρόλο στα πολιτικά γεγονότα του 13ου αιώνα.
Γρηγόριος Ακίνδυνος (1300 περίπου-1348): Αντιπαλαμικός θεολόγος, προστατευόμενος της Ειρήνης Χούμναινας, με άρτια κοσμική μόρφωση. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας το 1344 από τον Ιωάννη ΙΔ' Καλέκα. Με τη Σύνοδο των Βλαχερνών εξορίστηκε και πέθανε λίγο αργότερα. Η γνωστότερη θεολογική πραγματεία που έγραψε ήταν τα Aντιρρητικά με επιχειρήματα ενάντια στη διδασκαλία του Παλαμά.
Γρηγόριος Β' Κύπριος (1241 περίπου-1290): Κύπριος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1283-1289). Σπούδασε στην Κύπρο, τη Νίκαια και την Κωνσταντινούπολη ως μαθητής του Γεώργιου Ακροπολίτη και αναδείχθηκε σε επιφανή λόγιο που συμμετείχε στην αναγέννηση των γραμμάτων του 13ου αιώνα.
Γρηγόριος Χιονιάδης (1240/50-1320 περίπου): Αστρονόμος, φυσικός, δάσκαλος και επίσκοπος που έζησε κυρίως στην Τραπεζούντα. Ειδικεύτηκε στα Περσικά Μαθηματικά και Αστρονομία τα οποία μετέφρασε στα ελληνικά καθώς και στη λειτουργία του αστρολάβου. Δίδαξε αυτά τα αντικείμενα στην Κωνσταντινούπολη από το 1302 ως το 1305.